Klauzula informacyjna:
1. Administratorem korespondencji jest Fundacja A I M S, ul. Stryjeńskich 19/293, 02-791 Warszawa
2. Zakres przetwarzanych danych: wyłącznie adres e mail
3. Źródło danych: rejestry publiczne i komercyjne bazy danych, strony www podmiotów, w tym podmiotów danych
4. Przesłanka stanowiąca podstawę legalizującą realizację niniejszej korespondencji: art 6, ust 1, lit f, R O D O, w brzmieniu motywu 47 „Podstawą prawną przetwarzania mogą być prawnie uzasadnione interesy administratora (..) . Za działanie wykonywane w prawnie uzasadnionym interesie można uznać przetwarzanie danych osobowych do celów marketingu bezpośredniego zadań s t a t u t o w y c h fundacji a w szczególności:
a) Przeprowadzanie analiz, ekspertyz, sporządzanie raportów w zakresie cyberbezpieczństwa
b) Rewitalizacja obiektów kultury żydowskiej
c) Cyfrowa promocja sztuki rękodzielniczej osób niepełnosprawnych
d) Wsparcie doradcze i metodyczne dla podmiotów wdrażających SZBI – ISO 27001 oraz System ochrony danych zgodnie z wymaganiami R O D O
e) Organizowanie, wspieranie, finansowanie kursów, wykładów, seminariów, sympozjów, konferencji, debat
f) Promocja stosowania przepisów UŚUDE, UDIP, R O D O, KRI, AML, „tzw. Ustawy o Sygnalistach”
g) Inicjowanie zmian ustawowych jako strona społeczna
h) Organizacja krajowych i międzynarodowych projektów edukacyjnych dla uczniów
5. Dane przechowywane będą do momentu wniesienia sprzeciwu
6. Przysługujące prawa: do dostępu do danych osobowych, do sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania oraz prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego.
Nota informacyjna
1. Podstawą przetwarzania niniejszej korespondencji na gruncie Ustawy o Świadczeniu Usług Drogą Elektroniczną jest treść art. 10 ust. 1., zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 28 listopada 2002 r. (II SA 3389/2001), potwierdzonym wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 16 listopada 2011 r. (II SA/Wa 1009/11).
2. Na gruncie Prawa Telekomunikacyjnego „zakazane jest używanie telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i automatycznych systemów wywołujących dla celów marketingu bezpośredniego, chyba że abonent lub użytkownik końcowy uprzednio wyraził na to zgodę.
a) czym jest automatyczny system?
Pojęcie automatycznych systemów wywołujących nie zostało zdefiniowane w ustawie Prawo telekomunikacyjne. W literaturze przyjmuje się, że automatyczne systemy wywołujące to systemy techniczne służące do przekazywania komunikatów indywidualnym odbiorcom bez bezpośredniego udziału człowieka. Cecha automatyczności ma być przy tym związana z inicjowaniem i realizowaniem przekazu za pomocą odpowiednio zaprogramowanych urządzeń przyłączonych do sieci telekomunikacyjnej . Inne spotykane definicje to uznanie, że automatyczne systemy wywołujące to systemy inicjujące połączenie bez ludzkiej ingerencji, czy też przypisanie kluczowego znaczenia działaniu tego rodzaju systemów bez ludzkiej ingerencji.
b) czym jest telekomunikacyjne urządzenie końcowe?
Zgodnie z art. 2 pkt 43 ustawy Prawo telekomunikacyjne, telekomunikacyjne urządzenie końcowe to urządzenie telekomunikacyjne przeznaczone do podłączenia bezpośrednio lub pośrednio do zakończeń sieci. Jak wskazuje się w literaturze, służy ono przede wszystkim do nadawania i odbioru informacji . Telekomunikacyjnym urządzeniem końcowym będzie więc telefon (w sieci stacjonarnej lub ruchomej), faks, komputer z dostępem do sieci teleinformatycznej itd., niezależnie od tego, czy dane urządzenie wykorzystywane jest do transmisji danych, czy np. do komunikacji głosowej.
c) Prawo telekomunikacyjne. Komentarz, Autor: Andrzej Krasuski. „Zgodnie z wykładnią Prezes UKE jako organ władzy publicznej stosujący sankcję musi do tego posiadać wyraźnie wskazaną w przepisie prawa normę kompetencyjną (por. L. Morawski, Wstęp do prawoznawstwa, Toruń 2011, s. 57). Oznacza to, że w obecnym stanie prawnym Prezes UKE nie może nałożyć kary pieniężnej na podstawie przepisu art. 209 ust. 1 pkt 25 P.T., gdy bez zgody abonenta lub użytkownika końcowego, dla celów marketingu bezpośredniego wykorzystywane będą telekomunikacyjne urządzenia końcowe samodzielnie, a więc bez jednoczesnego użycia automatycznych systemów wywołujących, gdyż w takim przypadku nie dojdzie do naruszenia zakazu opisanego w art. 172 ust. 1 P.T.